Akşam yatmadan önce borç aldığım, - aslında hâlâ alabildiğim desem daha doğru olur - kişilerin listesini tekrar gözden geçirdim. Dokuz kişiye toplam üç bin dört yüz altmış yedi lira. Benim cebimde ise, elektriği kesmesinler diye ayırdığım fatura param var. Suyumu geçen hafta kestiler. Şükür, evin hemen yanında hâlâ kurumamış eski bir çeşme var. Hayatımda hiç bir gece ışığı söndürüp uyumadım. Ben karanlıktan korkarım da... Uyudum. 1 Nisan 2002 Pazartesi garip bir güne uyandım. Bu tarihi hiç unutmuyorum. Rüyamı o sabah da olmak üzere hep hatırladım. Rüyamda çocuktum, eski komşumuz Bahriye teyzeye bir kamyonet kömür gelmiş, taşımam için benden yardım istiyordu. Yapacak daha iyi bir işim olmadığından ve belki bana harçlık verir umudu ile yardım etmeyi kabul edip kömür torbalarını taşımaya başladım. Kamyonet , evinin önüne tam altmış yedi torba kömür indirmişti. Otuz dördüncü torbayı terastaki kömürlüğe çıkarınca yorulduğumu ve artık taşıyamayacağımı söyledim Bahriye teyzeye. O , ...