Neden bilmiyorum, dünyayı uzun bir süre terketmek istiyorum. İçimde halkasını arayan bir Satürn var. Şimdilik dimdik ayaktayım evet ama sen bilmiyorsun , ikinci katı atılan ama temeli unutulan bir betonarmeyim. Her an kendime çökebilirim. Bununla birlikte tam ortasındayım sanırım yaşamın, hayatın tam ortasında, o kadarcık yaşarsak yani yirmi birinci yüzyılda... Yine de tam bir ortaçağ Avrupası halim, içimde giyotine gönderilen masum anılar var. Tanrı 'nın adını öğrendiğimden beri emirler ve yasaklar . Acaba diyorum, elmanın da yasağı mı olur diye itiraz etmediği için mi Adem, bugün hâlâ sayısız günahların bedelini ödüyoruz. Aslına bakarsan öykü yazmak istiyorum bu akşam , içince buruk vedaların olduğu. Ama kalemim kaçıyor nemli kirpiklerimin gölgesine sığınmış gözyaşlarımdan. Bir korkağım, annesinin eteklerine sığınan. Oradan başımı kaldırıp bana gülmeyeceklerinden emin olursam, sihirbaz olmak istiyorum, bir şeyleri kaybetmek en azından... Ama yine de kendimden ve meç
Sonra bir şey oldu ve ben yazmaya başladım...