Bir zamanlar büyük bir kasabada hasta annesiyle yaşayan fakir ama iyi kalpli bir kız varmış. Annesi ile kırlarda topladığı çiçekleri evde demet yapıp, kasabada satar, akşam da ekmek alıp eve dönermiş. Herkes O'nu çiçekçi kız diye çağırırmış. Yine çiçek demetlerini sattığı yağmurlu bir günün akşamında eve dönerken o günün doğum günü olduğunu hatırlamış çiçekçi kız. Ama bir doğum günü pastası alacak kadar zengin değilmişler. Bir an kendini annesi ile doğum günü pastasının mumlarına üflerken hayal etmiş. Hayalinden çabuk uyanmış çünkü ekmek alacağı fırının önüne gelmiş. Bozuk paralarını küçük elleri ile fırıncıya uzatmış ve sıcak ekmeğini kucakladıktan sonra evinin yolunu tutmuş. O anda önünde ağır yüklerle yürüyen yaşlı kadını fark etmiş. Yaşlı kadına seslenen çiçekçi kız : " isterseniz yüklerinize evinize kadar yardım edebilirim efendim " demiş. Yaşlı kadın gülümsemiş ve bu nazik çocuğun iyilik teklifine teşekkür ederek, " peki küçük hanım, o halde bu k...
Sonra bir şey oldu ve ben yazmaya başladım...